Haftasonu Edirne

Haftasonu babamızın sınavları için güzide kentimiz kokusuna kurban olduğumuz nehirlerinden güzellik akan yeşilli mavili çiçekli böcekli cennet memleketimiz Edirne'mizdeydik,

paşamızı Edirne'mizdeki ahali çok ama çok özlemiş bir an bile pohpohlanmadık anı olmadı Dore'mizin, biz anne ve baba bir köşede artık Edirne'de pabucumuzun dama atıldığının varsa yoksa doruk efemizin olduğu bir eşrafa bayılıyorduk çünkü mutlaka kaçabileceğimiz ayıp söylemesi üniversitenin orada gözleme, ciğerci aydında tava ciğer yemeye vakit bulabildik sınav aralarında,

kankalarımız Burgaz'da biz Edirne semalarında idik, mükemmel bir hava tertemiz bir doğa, babannemiz ve teyzemizin bahçesinde toprak ve çimen ile tanıştık,


adımını attığı ilk çimen zeminde suratını ekşitmesini bi türlü anlayamadığımız oğlumuzun pıtır pıtır bahçe içinde koşması hafta sonunun en kayda değer anlarından biriydi, arda abisine aa-ada aa-ada deyip sarılması, paşamızın çok sevdiği deniz ablamızın yüzünde bir kaç çizgi bırakması da cabası.. ha bu arada gurbetçi kardeşimiz Özlem ve biricik oğlu Kerem'imiz de 2 buçuk haftalık izinlerini Edirne'mizde değerlendirmek için taa alamanyalardan gelmişler, iki ufaklığı birbiri ile karşılaştırmak çok enteresan olucaktı ki hiç ummadığımız bir horoz dövüşü gibi bir yandan kerem bir yandan doruk efe'nin çığlıkları ile bitirdik onlara yaptığımız ziyareti, çok özlemişiz Özlem'imizi ve ilk kez gördüğümüz Kerem'imizi, bunlar büyüsün omuzlarda ceket ayaklarda sivri burun yumurta topuk elde tesbih ile heeeeeeeeeeeyt var mı uleyn diye bağırmazlarsa iyi yırtmış sayılırız,

annemizin ufak kuaför macerası da harika bir sonuçla tamamlandı, ( çok yakıştı bu arada sultanım ;) )


öpüyoruz herkesi